Op de orgelbank in Harich
07-07-2023
Een bijzondere ontmoeting
Al 37 jaar woon je in Harich en nog nooit op het orgelbankje van de PKN kerk gezeten; laat staan de klavieren, pedalen en registers bedienen. EN...
In de zomerperiode van Tsjerkepaad is het een mooie gelegenheid om het interieur van dit gebouw te aanschouwen. Snel de kraak op en met toestemming van de “huisorganist” Pieter de Groot, kan ik improviserend wat muziek uit een groot aantal pijpen produceren.
Kennelijk is dat ook buiten te horen en de eerste nieuwsgierige toeristen sluipen al naar binnen; zelfs één komt naar boven; kijkt en luistert naar mijn orgelspel. Wilt U ook eens spelen? Eigenlijk niet antwoordt hij, want ik kan alleen lange noten spelen en nog slechts één lied: Hijgend Hert der Jacht Ontkomen! Toch maar proberen en kom naast me zitten!
Hij neemt plaats en begint deze Psalm uit volle borst én te zingen én te spelen in een tempo alsof een 78 toeren grammofoonplaat op 33 tpm wordt afgedraaid. Vol verwondering, maar vooral bewondering hoor ik deze uitvoering aan. Na dik vier minuten is dit lied aan zijn eind, terwijl de organist met een stralend gezicht zijn tien dikke vingers van het toetsenbord loslaat en mij toespreekt: Zo doen wij dat in het Zeeuwse Oude Tonge en dan met duizend mensen in de kerk! Nu U.
Ik schuif weer iets naar het midden van het bankje en begin deze Psalm in een jazzy tempo als een toetje naar voren te schuiven. Zachtjes verlaat mijn toehoorder de kraak en ik hoor hem nog zingend de kerk uitgaan, wel met hele noten!!
Twee jongens
Een week later een totaal andere bijzondere ontmoeting: regenachtige zaterdagmiddag; niemand op het kerkplein; kerkdeur wel open en één gastvrouw. Nu de kerk wel goed bekeken; de toren kan ik wel van binnen en buiten uittekenen.
Mag ik weer jullie mooie orgel bespelen? Het blijft altijd fascinerend hoeveel klankkleuren je kan mengen door diverse combinaties van registers te gebruiken.
Ik hoor de kerkdeur opengaan en even later zie ik tussen de kerkbanken twee jongens staan, terwijl ze het orgelfront aandachtig bekijken. De oudste heeft een rugzak met (waarschijnlijk) orgelpartituur en de jongste een beugel in de mond: “zeker van de bijbelbelt”, denk ik!
Deze jongens komen uit Rottevalle, spreken Fries en willen graag dit orgel bespelen!, roept de gastvrouw naar boven. Meteen maak ik plaats en ga voor een bak thee naar beneden.
Na wat “verkennende” akkoorden horen we toch schitterende wereldse orgelklanken de kerk in zweven. Toch dit spektakel eens aanschouwen en verbazing alom: zie ik dat “beugeljong” van 13 jaar virtuoos de toetsen van beide klavieren met al zijn vingertjes bedienen, (zijn beentjes halen net niet de voetpedalen), terwijl de rugzakpuber van 16 optreedt als “registrant” . Wat genieten de beide jonge heren van hun muziek.
Tot mijn verbazing zie ik dat de muziekstandaard leeg blijft. Na drie kwartier houden de jongelui het voor gezien en gehoord, want er moeten die middag nog veel kerkorgels bespeeld worden. Op onze vraag aan jongste of hij nog verder gaat in de (orgel)muziek antwoord hij:
Jazeker, maar ik haat (orgel)muziekles!! Door het kerkraam zie ik ze in de regen richting Balk fietsen. De nieuwe Feike Asma en Piet van Egmond zijn geboren. Voorzichtig schuif ik de registers terug en draai het sleuteltje van de windmotor op
UIT.
Bram de Smit
Terug naar overzicht
